Αρμοδιότητα των Ελληνικών Δικαστηρίων και του εφαρμοστέου δικαίου σε θέματα διαζυγίου με στοιχεία αλλοδαπότητας

Σε περιπτώσεις διαζυγίων που παρουσιάζουν στοιχεία αλλοδαπότητας (π.χ. έλληνας που διαμένει στο εξωτερικό) τίθενται τα παρακάτω ερωτήματα:

1^ο Ερώτημα: ποιο Δικαστήριο και σε ποιο κράτος είναι αρμόδιο να επιληφθεί της υπόθεσης διαζυγίου;

Απάντηση: Τα ελληνικά Δικαστήρια έχουν διεθνή δικαιοδοσία, δηλαδή τα ελληνικά Δικαστήρια είναι αρμόδια να επιληφθούν της υπόθεσης εφόσον προκύπτει κάποιος από τους συνδέσμους με αυτά (τα δικαστήρια) που ορίζει ο νόμος (π.χ. ο ένας από τους συζύγους είναι Έλληνας και στην περίπτωση ακόμη που δεν έχει ούτε είχε κατοικία ή διαμονή στην Ελλάδα ή ο εναγόμενος σύζυγος μένει στην Ελλάδα ή αν ήταν κατά την τέλεση του γάμου Έλληνας και απέβαλε λόγω του γάμου του την ελληνική ιθαγένεια).

Περαιτέρω, όταν έκαστος των συζύγων έχει την ιθαγένεια των ίδιων δύο κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 2201/2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας (ο οποίος καταργεί τον κανονισμό 1347/2000), δεν επιτρέπει τον αποκλεισμό της διεθνούς δικαιοδοσίας των δικαστηρίων τους ενός από τα κράτη μέλη αυτά με την αιτιολογία ότι δεν υφίστανται, στο πρόσωπο του ενάγοντος, άλλα συνδετικά στοιχεία με το κράτος αυτό. Αντιθέτως, τα δικαστήρια των κρατών μελών των οποίων οι σύζυγοι έχουν την ιθαγένεια έχουν διεθνή δικαιοδοσία δυνάμει της διάταξης αυτής, οπότε οι σύζυγοι μπορούν να επιλέξουν το δικαστήριο του κράτους μέλους ενώπιον του οποίου θα υποβάλουν τη διαφορά.

------------------------

2^ο Ερώτημα: Ποιο είναι το εφαρμοστέο δίκαιο, δηλαδή το δίκαιο ποιου κράτους θα εφαρμοστεί από το Δικαστήριο; 

Απάντηση: Στην περίπτωση που αρμόδια να επιληφθούν της υπόθεσης είναι τα ελληνικά Δικαστήρια, τότε εφαρμόζονται οι κανόνες του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου του αστικού κώδικα, σύμφωνα με τους οποίους το διαζύγιο ρυθμίζεται από το δίκαιο που διέπει τις προσωπικές σχέσεις των συζύγων κατά την έναρξη της διαδικασίας του διαζυγίου και αυτό είναι κατά σειρά:

α)το δίκαιο της τελευταίας κατά τη διάρκεια του γάμου κοινής ιθαγένειάς τους, εφόσον ο ένας την διατηρεί,

β)το δίκαιο της τελευταίας κατά τη διάρκεια του γάμου κοινής συνήθους διαμονής τους,

γ) το δίκαιο, με το οποίο οι σύζυγοι συνδέονται στενότερα.

Έτσι, είναι δυνατόν τα Δικαστήρια της Ελλάδας να είναι αρμόδια να επιληφθούν της υπόθεσης διαζυγίου, αλλά να πρέπει να εφαρμόσουν, για παράδειγμα, το γερμανικό ή το ρωσικό δίκαιο.

Τέλος, εάν υπάρχει διμερής σύμβαση μεταξύ Ελλάδος και άλλου κράτους ισχύουν όσα αναφέρονται στην μεταξύ τους σύμβαση.

Γεώργιος Γκαντής
Δικηγορος Θεσσαλονικης

Καλαποθακη 20 

2310271068

http://e-attorney.blogspot.com/